สรุปย่อรายละเอียดหนังสือ / Description / Synopsis
เมื่อคุณรักใครสักคน คุณไม่อาจซ่อนเร้นรักนั้นไว้ได้-เรื่องรักที่ตำบลริมแม่น้ำ, ฤทัยไม่ทันได้พูดเพราะหล่อนไม่ต่างจากคนใบ้ หล่อนไม่ทันใช้สมองคิด เพราะหล่อนคุ้นเคยกับการใช้หัวใจมาตลอดชีวิต-บางแก้ว, แกเฝ้าถามลุงเล็กว่าจะทำอย่างไรกันดี ต่อไปบ้านเมืองจะอยู่กันอย่างไร เมื่อเกลียดชังกันจนถึงขั้นนี้ ลุงเล็กก็ตอบเหมือนปลอบเด็กว่า ก็ต้องอยู่กันไปให้ได้นั่นแหละอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกข์ร้อนไปก็เท่านั้น-สุดาสวรรค์, กุด ไอ้พระมีเมีย ผัวเขาจับได้ถูกปลดผ้าเหลืองเป็นสมี-อนิตตดา, กูไม่ตกลงอะไรกับมึงทั้งนั้น มึงเป็นพระ มึงเป็นครู ลูกเจ้าใหญ่นายโตที่ผู้คนนบไหว้กูชิงชังโลกที่พวกมึงเรืองอำนาจ-อมนุษย์, เสียงระหัดวิดน้ำดังอย่างร่าเริงอยู่ใกล้ๆ รอบข้างมีแต่เสียงลมพัดผ่าน ต้นข้าวไหวเป็นระลอก หัวใจพ่อหวั่นไหว จมูกได้กลิ่นเหงื่อจากายสาว-พ่อ, เธอเป็นปัญญาชนปลอมๆ ผลผลิตของโลกหลังสมัยใหม่ เป็นปัจเจกชนที่เห็นตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง ไม่แยแสศีลธรรม ประเพณี จิตวิญญาณของเธอเสื่อมเพราะหลงใหลวัตถุนิยม เธอไม่แคร์ว่าสังคม บ้านเมืองผู้คนรอบข้างจะเป็นอย่างไร เธอทำผิดได้โดยไม่รู้สึกผิด-วังวนความกระหาย, ชั่วขณะหนึ่งที่หล่อนได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขา-หมื่นแสนอาลัย, ยามเข้าอันบริสุทธิ์เริ่มต้นใหม่ทุกเมื่อเชื่อวัน มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่ต่ำทรามสกปรกอย่างไม่รู้ที่สิ้นสุด-ผู้เป็นหนึ่งเดียวกับแผ่นดิน, ผมไม่โทษว่าอัญญ์อ่อนแอ แต่ผมเกลียดที่รัฐบาลทำกับประชาชนเช่นนั้น-เสน่หานุสรณ์
When you love someone, you can’t hide your feelings – Love story at Tambon Rim Mae Narm.
Ruethai didn’t have a chance to speak, just like she lost her voice. She didn’t think it through because she got used to following her heart for her whole life – Bang Keaw.
Uncle Lek has often been asked, “What are we going to do? How can we live in a society that hates each other this much? “Uncle Lek replied as if he were comforting a child. We will have to deal with it. Whatever happens, happens. There is no need to worry about it – Sudaswan.
“Kud,” you disgraced monk, you had an affair with a wife, and his husband discovered it, so you’ve been defrocked – Anitada,
I’m not dealing anything with you, and you are a monk, teacher, and son of a respectful magnate. I’m not too fond of the world that you guys ruled, Inhuman,
A merry squealing sound was heard nearby. There was only the sound of the wind blowing around. The rice plant rippled along with the wind. The father’s heart fluttered. The sweat of the women was smelled – father.
You’re a fake intellectual, a product of the postmodern world. The individual sees himself as the center of everything. Indifference to morals, traditions and your spirit deteriorates due to materialism. You don’t care about society or how it will affect the people around you. You made a mistake without feeling guilty. – Whirlpool of thirst.
For a moment, she became one with him – ten thousand mourned.
Every day, the sanctity of the entrance is renewed. Only infinitely filthy humans—one who is one with the land.
I don’t blame Anya for being weak. But I hate what the government has done to people like that. – Sanaehanusorn
เกี่ยวกับผู้เขียน / About the Author
เงาจันทร์ นามปากกาของ อำไพ สังข์สุข จบการศึกษาปริญญาตรีจากคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร คือหนึ่งในนักเขียนสตรีเพศที่มีผลงานคุณภาพ การันตีจากรางวัลหลายเวที นวนิยายขนาดสั้นของเธอติดโผนวนิยาย 7 เล่มสุดท้ายรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์แห่งอาเซียน (S.E.A.Write)
Ngaochan, pen name of Ampai Sangsuk, graduated with a bachelor’s degree from the Faculty of Arts at Silpakorn University. She is a female writer of quality work, guaranteed by multiple awards. Her short novel was included in the list of the 7th novel in the ASEAN Creative Literature Awards. (S.E.A.Write)
รางวัลที่หนังสือเล่มนี้ได้รับ / Award Information
รางวัล / Award
หนังสือดีเด่น โดยสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.)
Outstanding Book Award by the Office of the Basic Education Commission (OBEC), Ministry of Education
ปีที่ได้รับรางวัล / Year
2561 / 2018
ประเภทและรายละเอียดของรางวัล / Award Description
รางวัลชมเชย หมวดเรื่องสั้นประจำปี 2561
Honorable Mention Award 2018